Lucien Cooremans, Sint-Gillis, 1.9.1899 - Anderlecht, 22.2.1985

Advocaat, journalist, hoogleraar ULB; gemeenteraadslid (1933-1976), schepen (1945-1956) en burgemeester (1956-1975) van Brussel, volksvertegenwoordiger (1944-1946, 1949-1960).

Na zijn rechtenstudies aan de ULB schrijft Cooremans zich in 1923 in aan de Brusselse balie. In 1925 behaalt hij bijkomend het diploma van licentiaat in de economische en financiële wetenschappen. Zijn politiek engagement start in de jaren 1920: hij sluit aan bij de Liberale Partij van Sint-Gillis en werkt zich snel op tot voorzitter van de Liberale Jonge Wacht. In 1928 stelt minister van Buitenlandse Zaken Paul Hymans hem aan als zijn secretaris. Cooremans blijft in eerste instantie ook actief als advocaat, maar na zijn ontmoeting met de Brusselse burgemeester Adolphe Max in 1932 kiest hij resoluut voor de politiek. Vanaf januari 1933 is hij gemeenteraadslid van Brussel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is Cooremans actief in het verzet; vanaf 1942 wordt hij de nationale leider van de inlichtingendienst van het Geheim Leger.

Vanaf 1945 drukt hij in Brussel zijn stempel als schepen, onder andere van Sport en van Sociale Zaken. Als schepen van Openbaar Onderwijs vanaf 1953 zet hij sterk in op de uitbouw van de Brusselse schoolinfrastructuur. Op 25 februari 1956 legt hij de eed af als burgemeester van Brussel. Als burgemeester werkt hij onder andere aan een hervorming van de Brusselse politie, de modernisering van de stad én de bescherming van erfgoedsites als de Grote Markt, de Grote Zavel en het Park van Brussel. In 1975 stopt hij als burgemeester maar tot eind 1976 blijft hij nog gemeenteraadslid. Van 1944 tot 1946 en van 1949 tot 1960 is hij ook volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel.

Parallel aan zijn politieke activiteiten doceert hij tussen 1946 en 1969 persrecht aan de ULB. Hij is er ook lid van de Raad van Bestuur. In 1964 publiceert hij een biografie van zijn politieke vader Adolphe Max. Cooremans overlijdt in 1985 in Anderlecht.