Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.
Boegbeelden
De liberale beweging telt vele gezichten. Hier vind je biografische informatie over mannen en vrouwen die het liberalisme in België vorm hebben gegeven. De namen van de boegbeelden komen naar voren in de Atlas en het Magazine.
Hilaire Lahaye
Hilaire Lahaye, Poperinge, 12.1.1913 - Gent, 10.10.1986
Advocaat; gemeenteraadslid van Ieper (1939-1970), provincieraadslid van West-Vlaanderen, volksvertegenwoordiger (1946-1961), senator (1961-1985).
Hilaire Lahaye wordt geboren als vierde zoon uit een liberale familie in Poperinge. Zijn vader, brouwer Nestor Lahaye, is er burgemeester. Lahaye studeert rechten aan de Rijksuniversiteit Gent en vestigt zich in 1939 als advocaat in Ieper. Hetzelfde jaar doet hij zijn intrede in de Ieperse gemeenteraad, waar hij meer dan drie decennia lang zetelt. Bij de parlementsverkiezingen van 1946 verkiest het arrondissement Ieper hem tot volksvertegenwoordiger. Hij blijft in de Kamer tot 1961 en maakt dan de overstap naar de Senaat, eerst als provinciaal senator (tot 1965) en daarna als rechtstreeks verkozen senator (tot 1985).
Hilaire Lahaye staat bekend als een strijdlustig, maar eigenzinnig politicus die vaak persoonlijke standpunten inneemt en niet altijd in de pas van de liberale partijtop loopt. Mooie voorbeelden zijn de ultraleopoldistische houding die hij tijdens de Koningskwestie aanneemt, zijn vertrouwensstem aan de homogene CVP/PSC-regering van Gaston Eyskens in 1958 en zijn verzet tegen de onafhankelijkheid van Congo. Tijdens zijn bijna veertigjarige parlementaire loopbaan zet hij zich onder andere in voor koloniale en Afrikaanse kwesties, de werking van het gerecht, doping in de sport, hervormingen van het kiessysteem, de grensarbeid en openbare werken.
Lahaye zet gedurende zijn hele politieke loopbaan zijn schouders onder de ontwikkeling van het liberalisme in Ieper en omgeving. Als stemmentrekker bezorgt hij zijn liberale lijst regelmatig scores boven de twintig procent. Hij is lange tijd voorzitter van de liberale federatie in het arrondissement en slaagt er via zijn uitgebreid sociaal dienstbetoon in om zowel liberalen als niet-liberale kiezers aan zich te binden.