Auguste Buisseret, Beauraing, 16.8.1888 - Luik, 15.4.1965

Advocaat, directeur van La Barricade en van L'Action wallonne; gemeenteraadslid (1930-1965), schepen (1934-1945) en burgemeester (1958-1963) van Luik, senator (1939-1961), minister (1945-1947, 1949-1950, 1954-1958).

Auguste Buisseret behaalt zijn doctoraat in de rechten aan de Universiteit van Luik. Hij loopt stage in Parijs en specialiseert zich in intellectueel eigendomsrecht. In 1911 schrijft hij zich in bij de Luikse Balie en verdiept zich de daaropvolgende jaren in mensenrechten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verdedigt hij door de Duitsers aangeklaagde Belgen. Hij wordt drie keer opgepakt, ter dood veroordeeld, maar uiteindelijk gered door de wapenstilstand.

Zijn politieke carrière begint in 1930, wanneer hij in Luik verkozen wordt als gemeenteraadslid voor de Liberale Partij. In 1934 wordt hij er schepen van Financiën, in 1937 schepen van Openbaar Onderwijs en Schone Kunsten. Bij de parlementsverkiezingen van april 1939 wordt hij in het arrondissement Luik verkozen als senator.

Tijdens zijn hele politieke carrière is Buisseret actief binnen de Waalse Beweging. Hij sluit aan bij verschillende groeperingen en werkt mee aan diverse bladen. Binnen het wallingantisme is hij ook voorstander van het aanhalen van nauwe banden met Frankrijk. Van twee wallingantische bladen wordt hij directeur: hij leidt La Barricade van 1922 tot 1931 en L’Action wallonne van 1933 tot 1939.

In de tweede helft van de jaren 1930 richt L’Action wallonne zich tegen onafhankelijkheidspolitiek van de Belgische regering en tegen het rexisme. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verdedigt Buisseret, net als tijdens de Eerste, door de Duitsers aangeklaagde Belgen. Net als toen wordt hij door de Duitsers in de gaten gehouden en opgepakt. Hij wordt weer vrijgelaten en in 1941 uit zijn schepenambt ontzet. Buisseret onderhoudt contacten met het verzet en kiest er uiteindelijk voor om te vluchten. Hij belandt in Londen, waar hij juridische bijstand verleent aan verschillende ministeries van de regering-Pierlot.

Na de bevrijding is Buisseret minister op diverse departementen in enkele van de zich snel opvolgende naoorlogse regeringen: Openbaar Onderwijs (februari 1945 - maart 1946), Binnenlandse Zaken (maart 1946 - maart 1947) en Openbare Werken (augustus 1949 - juni 1950). Van april 1954 tot juni 1958 is hij minister van Koloniën in de paarse regering-Van Acker IV. In deze functie zet hij onder andere in op de ontwikkeling van het officieel onderwijs in Congo. Pas minister af, wordt hij na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1958 burgemeester van Luik. Door ziekte ziet hij in 1963 echter af van het burgemeesterschap. Hij blijft gemeenteraadslid tot zijn overlijden in 1965.